Kırmızı Başlıklı Çığlıklarım

'' Bütün acılarımız siyah
Göz yaşlarımız beyazdı.
Umutlar gök kuşağı misali
Umut ettikçe rengarenk....''

Bir son bahar sabahı , kağıdımın üstün de buldular kalemimin cesedini...

-------------------------------------------------------------------------------------------------
(!)

Aslında ağlamak bir lütuftu,
Yanaklarımızda ki , hüzünleri yıkamak içindi...
Şimdi ben !
Göz yaşlarımla yıkıyorum dünyanın kirini
Çığlıklarımla ezip geçiyorum yapmacık suskunlukları !
Delip geçercesine, parmak uçlarımızda vals yapan acıları...

Bir masal anlatmak isterdim aslında sana
Haliç'in azgın sularından kopup
Bir masal anlatmak isterdim aslında sana !
Her gece, yıldızların ışığına başımı koyup
Bulutlardan ayaklarımı sarkıtıp uyurcasına...

(Masalı yakarım , rüzgar kıskanır)

Kırmızı başlıklı çığlıklarımla
Yürüyorum büyük umut ağaçları arasında
Elimde aşkı taşıdığım bir sepet
Yüzümde ise masumluk var...

Birden hava kararıyor !
Gece sızıyor saçlarımdan ruhumun izbeliğine
Sessizlik düşüyor rüzgardan çığlıklarımın hissizliğine
Ve ardından seni görüyorum !
Ay yansıyor yüzüne !

Elimde ki aşkı almaya çalışıyorsun, koşuyorum koşuyorum gecenin nefes alış verişlerinde !

Sonra uyuya kalıyorum, bir daha ki gün için ; güneşin alına asıyorum bu masalı...
Ey yar !
Uyanmamak üzere son kez iyi uykular dile bana...

(.)


Dudakları çatlamış bu aşkın
Gel de biraz 'sen' süreyim...
Herkesin bir emeği var acılarımda
Senin tuzun olmasın
Değme yaralarıma, yaklaşma...

Tehlikeli bu oyun !
Senin bakışların yangın !
Önce canımı yakıyorsun
Sonra ç/ağlıyorsun, tezatlık bulaşmış tenine...

Benim yağmur yağdırdığım dudaklarında
Şimdi kaç kadın geziyor !

(...)

Kırmızı başlıklıdır çığlıklarım
Siyah suskunluklarım vardır
Bu şehir gibi !
Bu şehir sensizliği andırıyor bana
Kalabalık ama soğuk
Üşütüyor !

Oysa ki üşütmezdi aşk bizi
Çünkü aşk iki kişilikti
Sen t/ektin (beni)...


Not :
....Gözlerimden, damlaya damlaya göl oldu acılarım
Bugünler de y/üzen y/üzene...