Kirvem

Gör kirvem gör kara yüzlü işkencecileri!

Parçala üstümü başımı kanıma cemre düşünce

Feryatlar geliyor gecenin gecesinden

Mayınlarla örülmüş yolumuz, direnir dilimiz

İnkâr politikasıyla susturmaya yemin içmişler

Sor kirvem sor hüviyetimi mazlum eylemin hücresiyim!

Düşmüş çatlağına betonun, filizlenirim zemheride

Süngümle zulüm dilleri darbeleri sustururum

Bahar sancısından, burcu kokusuna değin

Sonsuzluğa sürgün edilmiş azap mavisiyim

Vay kirvem vay hücreler süngü çemberindedir!

Sabrım hançer taşıdır, yüreğim kör düğüm

Mülteci gecelerim kara düşlerime vurur

İhtilâl ferman eylemiş, kuşatılmış yörem

İsyan kanı dökerim ateşle tutuklu topraklara

Oy kirvem oy gülü kanla koparılır kara yazgımız!

Mehtap durgun, doruklar güvercin grisi

Öfkemin nabzı tutuşur düşman kiniyle

Sarsar uyarır beni meydan falakaları

Slogan atarım felsefeden aksiyon masallarına

Zor kirvem zor vicdan teslim edilmiş timsahlara!

Namlu hükmü altında kuruluyken yağma pazarları

Kuytularımız bombardıman depremiyle sarsılır

Asırlar boyu emdiği cesetler kabirsiz

Yumruğu dayatır mazot kokusuna mest olanlar

Ah kirvem ah gözyaşlarım acıdır nevroz soluğunda!

Vurgun uğultusu zahiri mengene kıskacında

Kara bahtlı firarımızla tutuşur tufan barikatları

Esmer tenli gülüşler zincire vurulmuş

Kin kusturur zindanları infazlı dipçiklerle

Söyle kirvem söyle haramî körfezine düşmüşüz!

Çatırdayan pranga boşalır, haykırır kovanlar

Nice dindiririm zonklayan bu zebellâ öfkeyi

Gazap mekiğinde sınanmış istikrarlı işlenmişiz.

İmha kalburuna dönmüşüm kararırım pusarım

Of kirvem of sürgün ruhumda çarmıh acısı!

Anarşi boykotlar iliklerimde, intihar karışır kanıma

Alır yürür göçmen mavisi gökyüzünün

Şimşekler kırılır dökülür kaldırımlara

Barışa yönelen umudum darmadağın