Kış Sönümü

Sevgi güzel bir kelimedir

Önce manasını bilene

bildikten sonra tatbik edene

kalbine bir tohum serpip

Serpilmesini beklemektir sevgi

Umut yavaş yavaş yer ediyordu

kör sokakların ama delikanlısı

terk ediyordu diyarları

yoğun karbonmonoksit kokan

Her çektikçe biraz daha ölüme yaklaşan

o ölümlü çocuk

gidiyordu işte yavaş yavaş

Zorlukla beraber bir kolaylık vardır bilirim

İrkilirim Ya HAY! dediğim anda

ve bir sonsuzluk sesi kaplar gönlümü

Ya baki entel baki

Kalbim arşa bağ kurar

çekim, ruhumun kılcallarına

Bir ben emerim hülyalarımdan

Bir çocukluğum...

Asla pes edilmez bilirim

İnanç tutar ayakta her hücremi

Hiç bir madde mutlu edemez ki

Bir çocuğun yüreğine bir oyuncak 

Bir çocukluk bıraktığın gibi...