Kısa Şiir

çok bekleyeceksin salamura kokan eşiklerde gül demetlemeyi göğsünde
gözlerimin uzağına astığımdan beri o mavi gömleğimi
kollarımı yaktım zamanı kül eden güneşle



yoksul perdeler indirdim her sabah göz kapaklarımdan kirpiklerime
geceyi öldürdüm ahşap bir tabureyi düşürürken topuklarımla
şafağa asılan boynuma mor boyalar sürdü ibrişimler
nefesimi unuttum soluğumu tuttuğum
o acı ezgiyi dinlediğim sabahçı meyhanesinde



balık kılçıklarını kovalayan yarı aç kedilerle demledim
hasretin son nakaratını
suskun şarkılar söyledim gözlerime dalıp kafam yarı sarhoş
yarım mart dumanı


uzun yağmurlar yağdırdım içime
içimi çürüten kuytularda biriktirdim nehir oyuklarını
sel kopardı şehirlerin kaldırımlarını
kaldırımlar senden kalan son ayak izlerini



meçhule uzandı şimdi ayyaş şişeler kırdığım o kum taneleri
o kumsalda yalan hikayeler kaldı kendime anlattığım ve ağladığım
sussun diye dudaklarım midye kabuklarına sıkıştırdım uzun cümlelerimi
kısa şiirler yazdım serçe parmağımla zeytin ağaçlarına




'' o mendirek
o vapur sedası
çekip giderken seni alıp
beni bırakan mavi köpük yarası

kırınca yıldızları düştüm
bu yüzden dizlerimin yarası

korkmuyorum artık yürüyememekten
yüreğimde bu sürgün karası ''