Kışladan Mektuplar 26 (Karanfile Mektup7)

Sonbahar rüzgarı değdi gülüme
Ayrılık şarkısı düştü dilime
Sevdim de hasretlik geçti elime
Sevmedim gurbeti soldum karanfil

Dalından ayrılan yapraklar gibi
Kurudum çatladım topraklar gibi
Hastalanıp düşen kısraklar gibi
Görmeden gençliği öldüm karanfil

Yıllardır hasretim yüzün görmeye
Konup dalına güller dermeye
İncecik belini sarıp örmeye
Vallahi sonunda yıldım karanfil

Ben Mecnun muyum ki çölde gezeyim
Ferhat olamadım dağda tozayım
Karacoğlan mıyım destan yazayım
Sevdanın hasını bildim karanfil

Misafir edersen vardım kapına
Uzatmam elimi tek bir çöpüne
Yaktım kurşunları sıktım topuna
Dünyadan geçip de geldim karanfil

Şehzadeyim derim göre dersini
Karıştırma düzü ile tersini
Geçmişi yakarak alma hırsını
Sonunda belamı buldum karanfil