Kıyamet

Yine birbirine girmişti içim
Kalbim derin bir çukur
Ciğerlerim sıradağlardı
Sırtımda taşıdığım ormanlar
Ve omuzladığım topraklar

Bir gün gözlerime de dolardı
Kahrını çeksem de bu günümde
Acımazdı toprak bana kara günümde
Ya da biz nankördük
En sancılı hallerimizde
Bir perde çekerdi depremlere

Gözlerimdeki barajlar patlamış
Sel almıştı elmacık kemiklerimi
Hangi fırtınada dağılmış saçlarım
Hangi yangında yanmıştı kirpiklerim
Kopsun artık benim de kıyametim