Kıyamet Öncesi

Ömrümü değil, nefesimi ardımda bıraktım !

Bütün suları yeminimle kirlettim
Zemzem suyuyla yıkayın nefsimi !

Dağlar devrilmişken omuzlarıma
Pusulasız adımlarla arşınlanır mı koca sevda ?
Lanetli bir aşka teslim ettim gönlümü.

Dilsiz bir çocuk çığlık atarken göğüs kafesimde,
Ruhumu azat etmeye yeminliyim.
Soğuk ellerimin gezindiği avuç içlerine
Günahlarım dökülsün.

Lafım sevgisizlikten ölenlere !

Dinleyin ey aşksızlar;
Kulağınıza dar gelen sesleri kaldırın Kâbenin tavanına !
Sonra
Cüzzamlı muamelesi gören aşkımı
Sırat köprüsünden atın aşağı !

Sevinin
Nasıl olsa ölümle hükmü verilmiştir
Kaderi kırılmakta olan sevdamın.

Beni s/onsuzluğa gömecek yetim kelebekleri,
Karıncanın ayaklarına hapsettim.

Duyun
Ölümün ayak seslerini!
Kendine kanayan viran yüreğime,
İsrafilin sur'undan ateş çalıp üfleyin !

Şimdi
Cehennemin yedi kapısına hangi yol gidiyorsa
Sırada yanacak/kavrulacak ne varsa
Yanmak istiyorum.

Mahşer gününde
Sual meleklerini gelirken kabrime
Göbek bağı birlikte kesilen çocuklar gibi dua ediyorum.
Tövbe aftır !
Affet Allah'ım.

Yıkın
Yüreğimin aksanı bozuk lisanını !
S/onsuzluk yerine
Ölümler diz çöksün ayak dibimde !

Bırakın
İzi kalsın ihtilallerin suskunluğumda.
Zaten yıkanır yaşayan bedenim,
Kefen beyazlığına bürünen yalnızlığımda !

Gecenin dişleri gözlerimi ısırırken
Med-cezir olurum musallanın üzerine.
Susturun lâl olmuş dilimi !
Yoksa yamalı sözcüklerle boğacak kendini.

Sonra (s)ağır boşluklara kapatın kimsesizliğimi.
Ben günahkâr mezarımda çürürüm sahipsiz !

Şimdi
Ömrü uzatıldıysa aşkların,
Arş-ı alâda susturacağım ölümün dilini !

Ve ardımda bıraktığım nefsimin kulaklarına,
Bir çift söz fısıldayacağım;

Aşk(ımız) öldü
Aç gözünü yüreğim !

Daha kıyamet öncesi.