Kıyısı Uzak Yağmurlar-2

Sekizindeydi, onsekizinde, yirmisekizinde
düşlerimde ise ellisekizinde
elini tutmuştum sıcacıktı
düştü kısacıktı
ap açıktı
geceleri koynunda uyurdum
gündüzleri kalkıp giderdi
yıldızlar giderdi
şairler işte bunu söylerdi
dilimde dua gider
peşine düşerdi gitmeler
kendinden gider gibi giderdi
yorgunluğa tutunurdum
Japonya da bir balıkçıl
uykusuna düşer gider
ben susardım
susmalar bizimle giderdi

Sevdiğini söylerken kadındı
sevmezdim uzaktı
gezerken gülerken konuşurken
aniden küserdi
dağların üstünden ormanlar
benim içimde ırmaklar geçerdi
adını söyledim az önce
kitap okurdu, duymadınız
beni onla, onu kentiyle nikahladım
adını yine söyledim
duymadınız az sonra fısıldarım

Bazen yüzüne şiir yerleşirdi
ayrılık bakardı gözleri
galata kulesinden düşer gibi
acırdı içimin sevilmeyişi
haziranı sever
eylül kokardı teni
öperdim
ağustos kırkbeş olurdu
yanardım öperdim
kanmazdı çocukluğum
öperdim