Kıyısına Düşmüşüm Yaşamın
Ne uzaklaştırıp atabiliyorum seni yüreğimden
Nede bir başkasını koyabiliyorum yerine
Hiç çarpmıyorki zaten yüreğim bir başkasında
Kilitlemişim gönlüme açılan bütün kapıları
Sönmüş bir yanardağın gülllerinde gizlemişim sevdaları
Kopmuşum herşeyden en kıyısına düşmüşüm yaşamın
Sadece senden kalanları kuşanarak üstüme
Özledikçe bütün acılarıma tutunarak
Anılarımı harmanlıyorum içimde
Ne bir adım ilerisi var benim için
Nede geriye dönüş geçmişe
Yalnızlığımın hükmüne boyun eğerek
İçine düşüyorum gene suskunluğumun
Yalnız
Ve
Çığlık çığlığa.
Bir arkadaşım var benim şiirlerime genelde ruhsuz der eğer bu şiiri okusa idi ben kesin temize çıkardım. Çıkardım da kurtulurdum, hani duyguyu anlatmak güzeldir de sanki onu yaşamayıp hayal ettim sadece der gibi olmuş.
"Kilitlemişim gönlüme açılan bütün kapıları" Gönlümün tüm kapılarını kilitlemişim. kapılar sanki sizin değilmiş gibi duruyor, gönül sizin kapılar kimin. Tabi bu benim bakış açımda böyle.
"Ne bir adım ilerisi var benim için Nede geriye dönüş geçmişe"
bir adım ileri güzel ama gel gelelim geçmişe dönmek. Geriye dönmek ve geçmişe dönmek aynı anlama geliyor akış içerisinde siz ikisini birlikte kullanırsanız bu şiiri incitir. Ne güzeldir sevdayı anlatmak ve acısını vermek ayrılıkların.
Şiirce
Güzel bir şiir. Biraz daha imla kurallarına dikkat etsek daha güzel olmaz mıydı?