Kızgın

Meğer kızgınmışım ben
Elveda demeden giden babama
Tarih defterimi işgal eden Napolyon’a
Şiir yazdığım kadınlara
Anlamını bilmeden amin ettiğim dualara

Meğer kızgınmışım ben
Genç ölen yalnızlara
Çok daireli, az duygulu şehirlere
Hayat hileli bir zarmış meğer
İşte bu yüzden kızgınmışım
Tüm mevsimlere
Daha da ileri gidersem
Zamana
Evrene
Tüm bilinmezliğe

Meğer kızgınmışım ben
Devrimcileri rakı masasında ananlara
Mısraları şiirlerde metalaştıranlara
Yorgun demokrat nutuklara
Kıta Afrika’sını yeryüzünden çıkaranlara

Meğer kızgınmışım ben
Kokulara, renklere
Geç kaldım bu güzelliklere
Dünüm bugünümle barışık değil
Meğer kızgınmışım ben geçmişime

Meğer kızgınmışım ben
Sigara molasının ihlaline
Ve çizilen tüm sınırlara
Kralı yalnız bırakmayan ellere
Ve tutulan tüm alkışlara