Kızıl Akşamlarda

Akşamın kızıllığı,
Çökünce engin denizlere;
Gözümü dikip
Dalarım ufka,

Bir martı çığlığı
Getirir özlemleri.
Sanrılara dönüşür
Tüm hayallerim.

Kendi çığlığımı ,
Kızıla kesmiş ellerimle
Boğazlarım kendi kendime.

Ağzı mühürlü fanuslara,
Suskun mektuplar koyar.
Enginlere fırlatmadan
Tuz buz olurum.


Her gece ölürüm ben
...
Her sabah yeniden
Küllerimden doğarım...