Kızıl Şafaklar

Karanlıkları içinde saklar
Kızıla sökerken sabahlar
Aşk olup bağrımdan akarlar
İçimde dolu dizgin şafaklar

Yüreğimde eserken seher yeli
Olsada konuşsa gönlümün dili
Sana akar gözümdenki yaşlar
Ey bana cefalar eden sevgili

Hasretler taşınıyor gök yüzüne
Hüzün karışıyor yağmurun içine
Yıldıramaz diyerek bu fırtınalar
Sudan çıkmış balığa döndüm yine

Yarin yüzündeki gülleri toplamak
Gözlerine bakıp ellerini tutmak
İnsanı bir hoş bu eder sevdalar
Zordur sevdada doğru yolu bulmak

Kızıl şafaklarda açan şu güller
Her an bülbülünün sesini özler
Üzerimize ayrı atınca şafaklar
Derdimi anlatmaya yetmez sözcükler