Kızıma Yetim Bir Baba

Sana

onların hiç yazmadığı şiirler getireceğim kızım.

Umudu yeşerten çiçekler getireceğim.

Çocukluğumuzu anlatan kelimeler.

Dünya seni yanıltmasın.

Yıkılma sakın

Bilirim

Dizlerin kanayacak elbet

Yaraların kabuk tutmayı öğrenecek

Çünkü

Sen uyursun

Dünya uyumaz

Yazık ki beni mahveden şey

Kızıma yetim bir baba hediye etmek olacak

Sıkıca tutuyorum kendimi dünyaya

Gece açılan yüreğimi neden çivilemeyi öğrenemedim

Yaşamak zorunda kalan bendim

Görmezden gelemedim

Bütün çocukların gözyaşları yüreğimde akan nehirdi.

Ve ayaklarım üşürdü sobasız bir odada

Geceye anlatırdım kızım

Ağrıyan yerlerimi ovacak kimsem yoktu

Kanardı dizelerim

Kanardı

Kanardı sesim ama boşuna

Değil mi

Anneme yakınamayacağım hiç

Meğer annemin kucağıymış dünyada en rahat yer

Yalnız bir yetim bilir kızım

Bir yetimin başını okşamanın ne kadar çaresiz olduğunu.

Duvarlara yazı yazardım çocukken

Eklemlerimde hissettiğim

Harf

Büyürdü

Büyürdü

O

Aşk

Bütün yüklemlerimi alan.

Sözlerimin içini deşen

Bir gün muhakkak seni de saracak

Dikkat et

Yüreğinde açmasın hüzün çiçekleri

Çocuklar merhamete karşı ölür kızım.

Ömer Altıntaş