Kızlık Soyadın

Apartman kapısı açıkmış Allah'tan
Bu çıkanlar yeni olmalı tanımadılar bile beni
Yoksa bir selam vermezler mi canım
Yerde ayakkabı izlerine alışkın birkaç zarf
Posta kutusundan atılmış mektuplarım

Asansör de bıraktığım gibi hala
Yükseklerde gözü yok kala kalmış öylece
Soluk soluğa kaldım ilk kez bu merdivenlerde
Sigaralar işe yaramışa benziyor
İşte geldim sonunda üçüncü kat altı numaraydı
Kapıda yalnızca senin adın
Ve çoktan unuttuğum kızlık soyadın

Dur bakayım ne söylemiştim sabah aynaya
Hatırla, hatırla oğlum tam sırası şimdi
Ayrıldım o kadından
O evi de boşaltıp sattım
Kayahan kadar pişmanım inan ki alın yazım
Ne olur susma, susma böyle bağıra bağıra
Suskunluğunla vurma beni yerden yere

Beş oldu çalıyorum zili
Hay Allah evde yoklar galiba
Keşke kızımı bir kez olsun yürürken görebilseydim

23 Eylül 2008 43 şiiri var.
Yorumlar (2)
  • 16 yıl önce

    🤐şiir tadında öykü okudum sanki..çekip götürdünüz..mustafa abinin de dediği gibi umarım hasretler ayrılıklar söz olur uçar..😥🙂 tebrikler..👧

  • 16 yıl önce

    Asansör de bıraktığım gibi hala Yükseklerde gözü yok kala kalmış öylece

    şiir güzel di ama bu kısım hoşuma gitti ..

    final kısmında biraz hüzünlendim inşallah acılar hasretler hep şiirlerde kalır..

    tebrikler tekrar Mustafa kardeşim adaşım :)