koca adam
bir hüzne dalmiştı koca adam
düşünmeye salmıştı kendini
hangi yarına yetecekti gücü
kaç sabahtır güneşi görmedi yüzü
babamı yenmişti zaman
bu akşam ağlamaklıydı hali
gözlerinde yüklüydü çarasizlik
yine başladı melet diyordu
sızlıyan sol yanına kızıp
babam ağlıyordu......
koca bir çınar sanki yaprak döküyordu
hayat savurmuş dallarını
gölgesi güneş yiyordu
bize bakıpta
...............bu gün babam ağlıyordu
............ben ağlıyordum
koca adama
........yani babama
içim yanıyordu
bu dizelerden sonra nasıl bir yorum yazılırki
insanız sonuçta hepimiz
bir gün yapraklarımızı dökeceğiz
bir kuru dal kalacak geride
üzerinde yılların yükü ahı acısı olan bir koca dal
nasıl sızlamasın o sol yan
nasıl ağlamasın o koca adam
kim bilir neler neler düşündü o an.
hüzne gark oldum valla gece vakti.🙂
mutluluk saçan dizelerde buluşmaka dileklerimle
tebrikler şair yürek. 👍
..... ben ağlıyordum koca adama
....yani babama
içim yanıyordu
İnsanoğlunu yaratmış yaradan ve her şeyi vermiş ona sevinci hüznü en çokta kederi 'et tırnaktan ayrılmaz' denirken hiç bir şey yapamadığın anı da vermiş yaradan.. offf dedirtti şiir .. Yürek sesi ..gönlünüzce..
😙 duygulu ,hüzünle akan mısralar.. tebrik ederim güzel kurgulanmış bir çalşma...
hayat savurmuş dallarını gölgesi güneş yiyordu bize bakıpta ...............bu gün babam ağlıyordu
............ben ağlıyordum koca adama
tebrikler..