Koca Çınar

Uzak illerin birin de
Bir dağ köyün de
Bir koca çınar yaşarmış
Köyün çocukları ile birlikte
Gövdesi bir kaç kulaç
Dalları semayı delecek kadar uzun mu uzun
Kökleri yedi kat yerin deriliklerin de
Börtü, böcek karıncalar
Kumru kuşları, kargalar,
Serçeler, güvercinler, ağaç kakanlar
Ve hatta sincaplar
Huzur içinde yaşarlarmış.
O kış öyle bir kış olmuş ki..
Yerler de diz boyu kar
Ayaz mı ayazmış...
Çocukların ayacıkları üşümek ne kelime
Donuyormuş...
Kurumalıyım demiş koca çınar
Kurumalıyım...
Kurumalı çıtır çıtır yanmalı
Isıtmalıyım...
Önce uç dallarını kurutmuş
Çıtır çıtır olmuş
Alev alev yanmış o gece
Çocuklar mutluymuşlar...
Az daha kurumalıyım demiş az daha
Bahara ne kaldı ki şunun şurasın da.!
Sonra dallarını kurutmuş
Alev alev yakmışlar
Çocuklar mutluymuşlar
Ayacıkları ısınmış
Yüzlerine kan yürümüş...
Kış bitmemiş..
Kar kalkmamış ayaz dinmemiş
Az daha kurumalıyım demiş az daha
Kurumuş devasa gövdesi
Alev alev yanmış kış boyunca...
Baharın ilk güneşin de
Toprağa düşen tohum kök salarken
Onun da yedi kat yerin derinliklerinden
Köklerinden..
Taze bir kök salmış kendini toprağa
Taze bir filizcik başını kaldırmış güneşe
Bir yaprak vermiş bir yaprak daha
Çocuklar sarmış etrafını
Kova kova su taşımış birisi
Birisi çapa vurmuş toprağına
Birisi sarıp sarmalamış
Halka olup oynamışlar etrafın da
İşte orda..
O köyde bir çınar büyürmüş şimdi
Çocuklarla birlikte...

Çetin ALTANIN Koca çınar makalesinden etkilenmiştim.