Kocamışım Ben

Yarım asır ı on dört yıl geçtim

Bal ın üstüne sirkeyi içtim

Yolu kısaltmaya dikenden geçtim

Kınamayın dostlar kocamışım ben

Kulak ayarı yarıya düşmüş

Artık gönül dünyaya küsmüş

Ağır gidiyor diye çocuklar dürtmüş

Kınamayın dostlar kocamışım ben.

Değirmen köreldi tepe si kel di

Kurumuş ağaç gibi eğrildi

Üç beş adım ile eşiğe serildi

Kınamayın dostlar kocamışım ben.

Dağdan bayırdan hız la giderken

Önce filiz dim şimdiyse gürgen

Kurumuş ekmeği iştahla yerken

Kınamayın dostlar kocamışım ben.

Kurumuş ağaçları kökünden söktüm

On ikilik demiri tel gibi büktüm

Demek ki ekmeği hakkımla böldüm

Kınamayın dostlar kocamışım ben.

İki yüz beş ton yükü bir günde çektim

Üç dönüm ekini bir günde biçtim

İyi gün dostunu biraz geç seçtim

Kınamayın dostlar kocamışım ben.

Çok şükür RAB bim iyi gün çoktu

Aile efradın her günü tok tu

Giden canlardan başka sıkıntı yoktu

Kınamayın dostlar kocamışım ben.

Mustafa nın ömrü iyi günlerdi

Dünyayı biraz fazlaca sevdi

Abartıyordu ufacık derdi

Kınamayın dostlar kocamışım ben.