Koku

Güneş hiç kokar mı?

İnsan eli değmemişken daha

Kimsenin bilmediği henüz

Sarı sâhili olan bir koyda

Mâvi bir denize bulaşırken ayaklarımız

Saçların savrulurken

Yüzünde melek gibi bir gülümseme

Salınışın, yürüyüşün, öpüşün

Begonvil rengi günlerde

Güneş sen kokarmış

Bu hayatta bunu görmek de varmış

Ay hiç kokar mı?

İskelenin kenarına tünemişiz

Ayak ucumuzda karanlık bir serinlik

Şaraba teslimiz

Uzaktan duyduğumuz tınılar belli belirsiz

İçimizde sebepsiz bir coşku

İçimizde sebepsiz bir heyecan

Pırıl pırıl gökyüzünde

Bir şiir var yıldızlardan oluşan

Ah! O teninde bir yolculuk

Bir kayboluş

Bir ölüme meydan okuyuş

Ay sen kokarmış

Gecenin bir de bu huyu varmış

Yaz hiç kokar mı?

Sen varsan

Sen kokarmış

Bana bunu sensizlik anlatmış