Kokusuz Çiçekler

Şekersiz kahve gibiyim
acının en derin tadıyım sensiz
gecede siyah gibi yokluğun
bense en koyu demlerindeyim
nefessiz soluk alışlar gibiyim
ecel kokusu ruhumda
avucuna konup ta erimek isteyen
kar tanesi gibiyim yokluğunda
masalsız prenses gibiyim
yalın yalnız canan sız
evvel zaman içinde
bir vardık bir yoktuk


Ben zamanlarda an olsam anı olsam
sen kahramanım olsan
kendimi sende unutsam
sen kendini bende bulsan
kalbimin tatlı sızısı
gümüş tadındaki saçlarının
kokusunu tanısam
özgürlük mavisi gözlerine
renk olsam saklansam
gök kuşağı misali
gözyaşlarımın ertesi
bir görünsem bir kaybolsam


Özledim be seni
kör bıçakların altında kaldım
çaresizliğim
özledim anlasana
sorma bana nasılsın diye
iyi değilim sensiz
sen başkasına hayat
ben sana muhtaç
ben sana esir hasret mahkum
sen bana yasaksın
anlasana gönül sözüm
boş sokaklar gibiyim
loş evler
kokusuz çiçekler gibiyim
ayazı olmayan kış gibiyim
ben sevemedim sensiz kendimi

dudaklarımdan sildim
gücüm kalmadı artık yalandan gülüşlere
gel artık dayanamıyorum


30 Mart 2013