Kolay mı ki Sessizce Unutabilmek

"Hani gözyaşlarının kenardan akması vardır
Ve bir sıcaklık hisseder ya insan
İşte ben oracıkta eridim kaldım..."
Sevmekle yıpranmak doğru orantılıymış meğer
Bilmezdim...
Kandırmak kolaydır hâlbuki kendini
Öylece çekip gidebilmek...
Kolaymış meğer...
Kabullenmek o kadar zor geliyor ki bazen
Kendimle çakışmak bile acı veriyor artık
Olmuyor umursamadan geçiştirmek...
Olmuyor öylece derin derin düşünmek...
Unutmak... Kolay mı ki sessizce unutabilmek
Bir haber salın allı turnaya
Gelsin görsün halimi...
Mevsimi sorsun ben sonbahar diyim
Yağmur yağar mı desin
Ben yanaklarımı göstereyim...
Baksın gözlerime uzun uzun
Sorsun sokaklar niye karanlık
Ben diyim kaldırımlar uykusuz...
Bedenin niye soğuk diye söylensin
Ben diyim yüreğim çıkamadı o geceden
Öylece susalım sonra...
Duyulmayan şarkıyı dinleyelim
Derinliği umursamadan...
Bakışalım öylece...
Oysa benim yolum başka
Dönüp durmak zor geliyor her seferinde
Belki kaybolurum uzakta bir yerde
Belki de çakılıp kalırım geçmişte...
Bilmek... Yahut kabullenmek...
Neden bu kadar zor
Neden bu kadar soğuk insanlar
Neydi suçum... Neydi pişmanlıklarım...
" Hani şarkıların bir virajı vardır
Ve karanlıktır ya mısraların arası
İşte ben oracıkta takılıp kaldım..."
Yıpranmışlığın yaşanmışlığı vardır, anıları vardır. Değeri maddeden, düşünceye geçiştedir . Ve bazen gecenin içinden çıkmak yerine, geceyi kendinden çıkarmak gerekebilir. Doğru orantıdan tersliğe geçiş gibi. Kim bilir. Kutlarım kaleminizi
Tebrik ederim güzel şiirinizi Hasan Bey. 🍀
Yazmanın boyutu yükseldikçe,okunası 'güzel' şiirler çıkıyor ortaya. Kutlarım
Yalın, duygu yüklü bir şiir okudum. Tebrik ederim.
Unutmak değil, hatırlamak yükü bizdeki der yazar Bejan Matur seç seçebilirsen Hasan bey zor iş