Kollarinda Ölmekti

bir sinek vızıltısı
kulaklarımı yırtma çabasındayken
ahmakçasına
sana şiir yazma uğraşındayım
içimde gökgürültü tufanı
ama kulaklarımı tırmalayan
bir sinek kadar
çıkmaz vızıltım

her taraf cıvıl cıvıl
renklerle donanmışken
ben yeşilçam anılarında kaldım
bir yeşil gözlerin gayriydi bu durumdan
bir de gülün imrendiği
gülün, gül olduğuna ah ettiği
pembeye yıkanmış dudakların

sensizlikle tanıştıktan sonra
yalnızlıkla arkadaş oldum
ne dostum diyenler vardı
ne de sözde kardeşlerim yanımda
tahammülün son doruğunda
kaçtı yalnızlığım da
artık etraf sessiz
yüzlere çalınmış her tebessüm sensiz
gitti yalnızlığım da
sadece
bir ben kaldı ortalıkta

seni görmeyeli kaç gün oldu?
bilmiyorum
ne takat kaldı ne sabırtaşı
artık saymıyorum
anamdan
babamdan
hayattan
dünyadan
evrenden
yedi düvelden
bir nebze korkmuyorum
saçının telinin
yere düşmesinden korktuğum kadar

hiç bir zaman seni üzmek istemedim
hiç bir zaman tenine dokunmayı niyet etmedim
sadece, kollarında ölmekti hevesim

***destina***