Komşuluk
insanlar biraz uzak,yan yana kapıları
arada tuğlalarla örülü dar bir duvar
aynı apartmanda ama farklı yapıları
bir kapıda eğlence,diğerinde ölü var
komşusu aç,öbürü de beş öğün doyuyor
nerede ortak sıkıntı,kaygı ve paylaşım
biri açken diğeri nasıl da tok uyuyor
yoruyor bu muamma karışım
bir katta sessiz yasin,üst katta sesli müzik
duvarlarlarda gürültüsü hep yankılanır
madde tavan yapmış,ulvi değerleri ezik
oysa komşu komşunun külüne muhtaç kalır
aynı apartmana dolmuş farklıca kültürler
yazık ne ayıp,ne utanma,ne saygı kalmış
nerede o beraberlik,hoşça muhabbetler
buraya iki ayrı köyün hayatı sığmış
duyarlı yüreğinizi kutluyorum.Evet bir çok değer yitirildi maalesef.
👍👍bireysel yaşam yayğınlaştıkça değer yarğıları değişir. yaşamın değişmezleri arasındadır bu kurak. ne yazık ki bireyselleşme beraberinde bencillik ve duyarsızlığı da birlikte getiriyor. kutlarım şairi... güzel bir konuyu işlemiş.
Toplumsal yaramız maalesef.. Karşı kapılarda uzak mesafeler.. Tebrik ederim, çok güzel bir konuyu dile getirmiş anlamlı şiiriniz.. Sevgilerle..
bu şiirim, toplumsal bir yaranın iç kanamasına ufak bir dokunuşuydu,duyarlı yüreklerin bunu daha iyi farkedeceğini ve biraz daha kendilerine çeki düzen vereceklerini umuyorum.
sevgiler...
doğruya temas bir yakarış olmuş haklısınız maalesef maddeci bir toplum olduk herkes daha ii yaşam hesabıyla sanırım birazda maneviyat yoksunuyuz değerlerimizden uzaklaşıyoruz duyarlı bir iç ses teşekkürler sevgiler...