Koptuk !

Koptuk!
Kopardılar sevdiğim bizi.
Hangimiz daha çok isterdik birimizi?
Bilmem!
Ama ayrıldık.
Ayırdılar,bizi birbirimize bağlayan sevgimizi.

Herkes gibiydin,
Herkese eşdeğerdin
Doyurmuştun geldin geleli
Kimsesizliğimizi.
Ama yine açlık ve sefalet içindeyim.
Hani gittin ya
Bir garip hüzündeyim.

Havasızlık çok dolaşır oldu sokaklarımda
'Ben kimim?'
Sorusunu soracak kadar,
Kendimden habersiz ve bitkinim.
Gelsen,okşasan ellerimi
Uyanır belki gözlerim.
Sensiz geçen günlerin acısı yüzünden
Nefessiz bırakana kadar öpsem bile
Geçmeyecektir özlemim!