Kopuk Duygular

Duygular senden koptu yaradanı yar bildim
Kirpiğimin ucundan şebnemler dökülünce
Yüreğimi yasladım ben hep onu var bildim
Zehirli ok sineme böylesi çakılınca

Ruhum gel git içinde durmadan salınıyor
Dokunma hiç sineme ortası deliniyor
Her gece yarısında uykular bölünüyor
O görkemli Erciyes üstüme yıkılınca

Üç ayak birde urgan dar böyle mi oluyor
Boğuluyorum yine gözlerim kan doluyor
Sen korkma sevdiceğim gül benzim de soluyor
Bağladıgın o urgan boynuma takılınca

Efkar mıdır sitem mi bastı yine bir hüzün
Ben olmayım ne çıkar varsın gülsün hep yüzün
Gecede mahpus kaldım hasretiyim gündüzün
Zifiri karanlıklar üstüme dökülünce

İki büklüm olmuşum daha şu genç yaşımda
Yıldızlar serpiliyor siyah tel yok başımda
Bir siğaram birde ben hayalin de karşımda
Gece olup el ayak ortadan çekilince

Kızmıyorum inan ki kader deyip geçerim
Kul Garib'im elbette bir gün olur göcerim
Sen elini dokunma ben kefenim biçerim
Ecel gidelim diye başımda dikilince