Kör Kütük

aşk
yatağından kovulmuş deli nehir
içime akan
bıraktım yüreğimi taşkın sularına
sürüklendikçe
bir kütüğe tutunur gibi
tutundum sana



mecaz değil kütük meselesi
yılanı bulsaydım
yılana sarılırdım hani



aşık makamından bir bilge
aşk körün attığı taş gibidir
hiçbir yere ulaşmaz derken
düşürdüm pusulamı
vücudu şehrimin
kırk yamalı döş cebinden
yılları art arda takan
marşandiz oldu hayat
pulat gibi bükülmez gövdeme
döşerken yar yoluna giden rayları
sessiz bir çığlıkta öğrendim
yitik duraklarda beklermiş
bu sonsuz yolun yolcuları



birbirine aşina
kör ile kütüktük
bir yanımız Kızıldeniz'de
yalnız kum tanesi
bir yanımız iki yakası bir araya gelmeyen
şehirde mülteci
ey saki sen şarap verdin de
biz içmedik mi