Kor Kütüklerde Edip Sarhoşluğu

'Manası boğuk denizlerde süzülüyorum/
Ceplerimde günden kalan betimler...'

Zaman karnesinde sıfır çekilmiş bahtıma
Çoban ateşinde yanardı bahar/
Elleri tomurcuksuz/yüzü donuk
Gözlerinde yar haleleri
Sıcak ve Korgun
Beyaz çiçeksiz
Tülsüz
Tüysüz

Edibime kanayanlar var
Edeb yaralarımdan
Yüzyılın sarhoşluğu
Ben egosu sarmış
Ağaçları/çiçekleri
Börtüleri/böcekleri

Kim/kime becayiş olmuş
Gülle sarmış karalarını
Yoksulluğa şimşir kaşık
Aç bebelere bal sürmüş
Dudaklarından...

'Sızgın bir oylumun boşluğunda
Bir kadın ağlamış kınalarından'

Kaç kez/
Boynu bükük menekşeye
Şarap dökecek ayyaş
Umudunu sunan
Arılar ayıplanacak
Masum dibeklerde

Ve gözler!
En manalı sızılar
Sıcacık kelimelerden
Soğuk ayazlara/
Çekişerek yüze
Fettan olurlar

Ve elini kaldırır biri
Gün değmiş parmaklarına
Sarı başakları üflemiş
Toprağa esvap olmuş
Benzi soluk/

Kor kütüklerde sarhoşluğun
Aymazlığı...

Ben oldum demek için
Biz olduk demek lazım

'Bu manasızlık denizinde
Bir balık olmakta
Evladır...'