Kör Sultan Ile Topal Oğlan

yorgun bedeni dayanamadı fazla
uzandı küçük ranzasına
kısa süreli de olsa kapadı gözlerini hayata
dolandı durdu harikalar diyarında
uzak diyarlarda aradı durdu sevdayı
yanı başındaydı halbuki sihirli kutuda
kördü, ahmaktı bir o kadar da
güzeldi de ama
uyuren ondört yaşında masum bir kız
uyanıkken otuz yaşında şehvetli bir kadın
ama göremiyordu gerçekleri
hep kendine eş arayanları bulurdu, bağlanırdı onlara
hiç bulamadı başına tac edecek birini
vardı aslında öyle biri
kördü ya göremiyordu işte
aslında hayat çok ipucu veriyordu
fısıldıyordu adeta kulagına
kördü, sağırmışta meger
kimi okul yolunda fısıldıyordu
kimi zevk-i sefa yolunda
kimi dost penceresinden
kimi ise küçük bir Roman kızından
gel gelelim ne bizim kızın gözü açıldı
ne de garip topalın bahtı
biri bir diyarda biri diğer ummanda
nice vakit savrulup gittiler
sahipsiz sevda masallarında
kimi koldan kola daldı
kimi kolu kola aldı
başlarına türlü hal geldi
hadi dedi
yürü, koş dedi
ama ne kör gördü , ne topal duydu
uzun lafn kısası
bu uzun kabustan uyanmalarında dahi
ne kör topala yandı
ne topal köre kaldı.....