Körelmiş Vicdanlar

Zulüm, katmer katmer her bir yerde
ölüm kol geziyor enselerde
vicdanlar satılmış güce menfaate
insanlığı gören var mı son yüzyıl içinde...

her ölüm sıradan
tıpkı düşen yaprak gibi...
ve her ölüm sayısal
bültenlere düşen bir haber gibi...

dünyanın herhangi bir köşesinde
bilmem hangi evin içinde
ya da hangi kalbin derininde
kopan ölüm fırtınaları
düşünceye sevk eder mi seni...

belki de, illa ki evinin, ocağının orta yerinde
bir çığlık, bir feryat yükselince;
sen de fark edersin ölümün hüznünü
en acıtan yanıyla iliklerinde...

geç kalmadan süpür, temizle!
vicdanının üzerindeki kiri pası
fark et! her ölümde giden canı sevdikleriyle
ve düşün! ölüm misafir olmadan önce evine
nerede yanlış yaptı insanlık diye...

Ağustos,2012.

Not: Yaşanan onca zulüm ve ölüm;
hayatımızın sıradan seyrinde bir değişikliğe neden olmuyorsa,
vicdanımız pas tutmuş ya da taşlaşmış demektir.

08 Ağustos 2012 181 şiiri var.
Beğenenler (4)
Yorumlar (2)
  • 11 yıl önce

    Nuray hanımefendiye, Selim, Veysel ve Hüseyin beyfendilere ilgi ve alakalarından ötürü teşekkür ederim...

  • 11 yıl önce

    Gönlü engin kardeşim,duyarlı yüreğin var olsun...yazdığın konu üzerine şiirin teknik detaylarına girmeyeceğim...Başka bir şiirinde görüşmek dileğiyle Tebrik ederim