Korku
sıkılgan gecelerde,nevrastenik hallerim
uçurum kenarlarında oyunlar oynuyorum
sert üslubu,tedirgin tavrı sessizliğin
açıkçası korkuyorum gözlerinden
duruşunda sebepsiz yalnızlıklarım
tüm bildiklerimden daha yalancısın
kırık kadehinden damlayan şarap gibi
süzülürken parmak aralarına 
kalbim ince bir hüzün
körüklüyor damarlarıma 
okuduğum kalın kitaplar kadar 
ağır hissettiklerim 
yükünü taşıyamıyacak kadar yorgunum bugün
dokunma bana ellerinin nemi bulaşmasın
açıkçası,korkuyorum rutubetinden.
