Korkularım Yalnızlığım

azab gibi bazı
çektiğim korkular
görünmeyen fakat
ruhumun kabusu
esir alındığım duygular
ne ,
yüzümün ay ışığı
ne de ,
yaşama sevinçlerim
hiç biri yanımda değil
hepsini kaybediyorum
hayat donuyor
kendimi
uçurum diplerinde arıyorum
içinden çıkamadığım
korkulardan yoruluyorum
bir günde
yaşlanıyorum
bu korku deminde
bu derinlikte
hayatı yeni anlıyorum
bin kere yenildim
bin kere unuttum
bin kere kendime geldim
fakat
peşimden koşuyor
korkularım
bu benim imtihanım
diyorum
benim yalnızlığım
itiraz etmiyorum
artık seviyorum
severek korkularımı
yaşıyorum ..


02.04.2018
mustafa kaya