Korkuyorum

kafese döndüğünde sofa
perdeler inerken öğle güneşinde, koyu lacivert
muammadır sokak kavgaları

bir boşluk doğar
göğsün iman tahtasına
taş ağırlığınca

umursanmaz eylemlerin sureti
vazgeçmek cesaretin kuş bakışı heyecanından
esaretin yorgunluğu inince militan düşlere

kim mahpus etti bilinmez, öykünün arkasını
denize sırt dönerken manasız
ve gökte aramak maviyi, avlusuz mekanda

ne zor
kör gözünde çıban çıkmış misali
acı

inadıdır belki onurun
yüzünü düşürdüğün sokaklarda yürümek yine
şeytan asasını asıp avuçlarına, kör topal

kırlangıçlar koşarken senden önce
adımların pusulası kırılır belki diye
kulakların uğultusuna tıkayıp hasreti, ya gidersem

ya gidersem
gözlerinin kıblesine ve yine
yine aynı çığlıklar kaçırırsa o kokuları


korkuyorum artık,
karanlığı bıçaklayan yüreğim
neredesin

neden titriyor artık gölgeler
ellerimden bin beter ...