Korkuyorum
Dalıp gidiyorum bu aralar
Geçmişe bir özlem duygusu var içimde
Anılar geçiyorken gözlerimin derinliklerinden
Hafif bir tebessümle karşılıyorum yaşananları…
Oysaki çok kalabalıktı her bir yanım
Ve çok sıcaktı çocukluk arkadaşlarım
Sahte olmayan oyunlar ve çok masum yalanlar…
Pe ki neden geçmiş hala geçmek bilmiyor?
Neden hala çok sıcak, neden hala soğumuyor?
Büyüdükçe neden yalnızlaşıyorum bu kadar?
Anladım ki büyüdükçe kaybediyor hayatlar…
Ama ben kaybetmek istemiyorum!
Çok kaybettim zira
Çocukluğumu kaybettim mesela,
Aile büyüklerimi kaybettim,
Hayallerimi kaybettim,
Kaybettikçe kaybettim yeteri kadar…
Korkuyorum aslında yeni bir günden
Yeni şeylerin kaybından korkuyorum
İzlerken anıları siyah beyaz penceremden
Geleceğimin güneşinden korkuyorum işte…
Aynı duygular içindeyiz. Tebrik ediyorum.