Korkuyorum

gündüz çekti yine peçesini...
boğuldu sinsi karanlıklara
ben .. ben yine tek başıma
elimde kalemim
yazıyorum işte
dilediğimce ağlıyorum satırlarımla
sanki korkuyorum gölgelerden

sığınamıyorum kimselere
ne bir canım var ....
ne de bir cananım....

kimlere güvensin ki bu saf.. masum yürekli kız
kimlere inansın
kimlere sarılıp sığınsın
uçsuz bucaksız bir kuyu düşünün
soğuk.. karanlık.... bir o kadar da ıssız
korkak bakışlarımın ardında aslında o eski cesur yürekli kız
ama korkuyorum dedim ya
çok korkuyorum
yeniden sevmekten.. bağlanmaktan

tam düşmüşken.. kanamışken
tekrar tekrar düşüp kanamak istemiyorum
bırakın kalayım öylece
kimseler el uzatmasın
inanmam asla..
biliyorum önce elimden sıkıca tutacak
sonra da sinsice sırtımdan vuracak...
istemem.. sessiz gidişlerden usandım artık
hep suskunluğuma sataştılar
hep masumluğuma boyandılar
hep sabrımla oynadılar

korkuyorum.. çok hem de
ne olur
artık yarınlarıma isyan .. gözyaşı değil
tebessüm .. mutluluk taşımak istiyorum
artık.. yalan değil
dürüstlük istiyorum
artık kirli bakışlar değil
benim gibi saf tertemiz olsun istiyorum
korkuyorum .. yeniden inanıp sevmekten
yazmaktan..
ağlamaktan
nefes almaktan
çok korkuyorum.....
çok..