Korkuyorum Anne

Korkuyorum anne,
özgürlüğümü bir bebek gibi,
Kaybetmekten büyüdükçe

Kalbin kadar temiz saflığımı,
Bırakmaktan,
haketmeyenlerin ellerine.

Ellerine düşememekten,
İlk adımlarımı atarken dünyaya

Sırtımdan tuttuğunu hissetmeden,
Yürüdüğüm zamanlarda.

Seni hep kaybedecekmiş gibi,
Uzak yaşamaktan senden
veya yakından görememekten seni

Korkuyorum anne

Anlattığın masallarda ki
Kötü adamlar saracak etrafımı,
Kurtlar dişlerini bileyecek,
İnsanlar kalbini törpüleyecek bana karşı

En çok da sana ihtiyacım olduğunda
Elinde, küçüklüğümle
gelemeyeceksin diye
Korkuyorum.

Ben ki çok severim gökyüzünü
ama kararmasını umursamam
Yüzünden düşen yaşlar kadar

O titrek ceylanın
bir aslanın karşısına çıkmasıdır
Benim için damlalarının manası

Öyle korkular yaşıyorum ki, anne
Elini karnıma koyduğun
Hasta gecelerimi aratacak,

Kanayan dizime
Ağlayarak pansuman yaptığın
Geceleri kundaklayacak.

Beni döverken bile
gözleri kızaracak birine sahip olamayacağım,
Korkular yaşıyorum, anne.

Dünyanın bir ucunda kıymık batsa elime
Hissedebilecek hevesi
Saçımdan bir tel düşse
Onu tekrar başıma saran özneyi
Asırlarca yaşasam
bana gülüşünü aratacak tek kişiyi
Bir tek seni anne
Sadece seni

Kaybedeceğim diye
Çok korkuyorum...