Koş Çocuk Koş

Kederlidir güneşin ay ışığı sönük

Mevsimlerin ücra gülüşleri yaralı

Yakalanırsan dayak yer düşüncelerin

Yerlerde sürünür düşlerin dipçiklerle

Bir taşın bedeli ömrün olur koş çocuk

Mayınlar çoktan düşenmiş yarınlarına

Faili meçhul cinayettir beklentilerin

Hain namlu gölgelerinde varlığın yasaklı

Hazan demir atmış sararmış ümitler

Dilsiz karanlıklar için koş çocuk

Kızarır öfkenin şiddeti masumcuk avuçlarında

Minicik yüreğinde devinimler fırlar ağzından

Düşlerinin hiç olmadığı yere döküverirler

Sızarlar içine casus gibi teperler duygularını

Ardına bakmadan sükûnetle koş çocuk

Namlunun ucunda çığlıklar tutuklu

Karanlığa emanet hayallerin vurulur

Katlin vicdansız zalimlere vacip

Koş koparılmış güler için umuda doğru

Cesedin kabirsiz kalmasın koş çocuk