Köşk

KÖŞK


Melal aşkların bahçesinde yıkılırken cezrim;
Kızgın bir mengenede aktı uykusuzluğum.
Yükselirken Gülnaze'de yepyeni köşkler;
Nifak tohumlarını yaktı kuşkusuzluğum.

Ne kölem var, ne de vezrim,
Bir tek sen varsın zümrüt işlemeli köşkte.
Sevgimiz büyüdükçe büyür ab-ı hayat içinde;
Haset yosunlarını kopardıkça med ve cezrim.

Bakışların, esnek bir nihaventtir kalbime düşen
Söyle, hangi sevgili bakışlarında olmaz ki şen
Yokluğunda, münzevi bir köşkte irin tutan hayallerim,
Bomboş odalarda bir serap misali sulusepken.

Hummalı bir düşüncesin çitlerle örülen;
Mücella bir şebnemdir kâkülünde görülen.
Her tebessümün bir gamzeyi götürür,
Pembe bir maveranın sevda durağına.

Kutuplarda bir leyle-i yeldasın
Dilimde, bir şarkılık zerdasın
Umudum, bahar çiçeğim ferdasın
Sen bitmek bilmeyen bir sevdasın