Koştukça

?Koştukça, dile geliyor yollar:

Koştukça, çoğalıyor kovalanan sesler.

Adımlar hızlandıkça

daha bir sert çarpıyor yüze rüzgar...?



.



Sen bilmezsin,

kişinin kendisine çıkar tüm yollar.

Koş, be hey insan dölü!

Koş kendine kadar.

Elbet yorulur, yorulmaz sandığın o bacaklar.



Durma!

Zaman geçtikçe azalır istekler.



Aldırma!

Hedefe yaklaştıkça büyür engeller.



Unutma!

Arkanı dönüp baktığın anda

hükmün verilir: İflah olmaz günahkar!



Duraksamak, kaybetmektir yarı yarıya.

Yanılma!

Koş, be hey insan soyu!

Koş kendine kadar...