Köy Yolu

Anıza diz çökmüş güneş sapsarı
genizde buğday kokusu hasat zamanı
dolana dolana iniyor şehire doğru
ceviz dallarına bürünmüş köy yolu...

Ve ihtiyarlar oturmuşlar
ihtiyar evler önlerinde uslu uslu
gözler kamaşmış ikindi güneşinde
usanmışlar kısır kısır bekleyişlerde
ufalanıp tane tane bir yitik zaman
süzülürken buruşmuş avuçlardan
bakıp bakıp birbirlerine
bakıp bakıp alınlarındaki kırışıklara.
sorup sual ediyorlar
avunup duruyorlar
ve bir özlem yanarken kızılca kıyamet
kızıl yorgunluğunda ufkun demet demet
ne gelen
ne giden
ne de bir haber torundan,gelinden...

Biri gelecek elbet uzaktan yakından
bir gelen olmalı muhakkak
ceviz dallarına bürünmüş o dönemecin ardından...

Galip Sertel