Köylü Kızı

Elinde bakracı kuyu başında
Körpecik belki on sekiz yaşında
Sular saflığını tenine katmış

Bakışlarım birden gözüne değdi
Ok gibi kaşını önüne eğdi
Bir nazar ömrünü ihtiyarlatmış

Bakracın gölgesi suya vurunca
Güneş eteğini öpüp durunca
Ya sözlü , nişanlı , ya evli sandım

Hülyalar inletti kulaklarımı
Bir damlaya muhtaç dudaklarımı
Sonsuz bir arzuyla sulara bandım

Tam beş üvey kardeş hayat oyunu
Unutmuş bu hisle genç kız huyunu
Geceyi gündüzü hemde yarını

Nihayet dağlardan seslendi rüzgâr
Bir fidan sandığın şu koca çınar
Şimdiden büyüttü çocuklarını .