Koyu Karanlık
Gündüzünü soyunuyor ömrüm , gece çöktü yine gönlüme .
Devrildi saatin tik takları gece karanlığının üzerine .
Karınca fısıltısı bile deliyor simsiyah sessizliği, göz gözü görmeyen sessiz bir harf gibi ömrüm.
Yalınayak dengede durmaya çalışan hayat !
Nasır tutmuş özlemlerim, kanat çırpsada, çarpıyor ayyaş bulutlara !
Virane damlalar birikti yine göğümde, jilet gibi keskin yokluğunun kokusu !
Nokta kadar küçücük bedenim, belirsizliğin kaygan zemininden yuvarlanırken , tepe taklak ruhumun, çözülüyor tel tel örgülü saçı, savrulup hasrete çarpıyor her bir teli sensizliğimin ! DDD
Derya Dender
12/7/2019.....04:33