Koyu Mavi Bir Tesadüf

ödünç bir temmuz sokuldu içime
ürperten bir soğukluk öncesinde
protest bir gülüş
ve amperi yüksek bir titreşim
çarpıştılar havada...
bir gemi daldı ansızın irislere
karantina yağmurlar aştı boğazın bendini
tutamadı bu kadar sevinci göğüs kafesi
badireler uzandı katar katar
bol biberli günler
şeytan taşlayan kahırlar
sustu şiir
gülüştü afrikalı çocuklar
tırmandı kıvanç tepeye
ve
gülen dişlerin arasından süzüldü tuzlu inciler
maviydi bahtiyar yağmurlar...


mezardan çıkan bir ölü şaşkınlığı bu
dilimden önce aklımın paratoneri yuttu çerağı
ne çok beklemiştim oysa
hazırlanmıştım hayaline
ve hep bir cevabım olurdu içerimde
bir gün aniden karşıma çıkarsın çağı
sustu orman
şaşkın üveyikler göründü göğün üçüncü katında
soluk borusundan geçti halatlar
esinden düğümlendi , kırıldı sesim
evet
dünya küçüktü insanın dilinden!
dudağımda dua bereketi
bunca yılın hüznünü okudum konuşmadan
ve tanıdık bir koku
evet
evet fesleğendi...


kızmadım
hatta bir mavi buse kondurdum gözlerimle
okşadım o pamucak tenini
üzüldüm bile sayılır o hâline
bilmem farkettin mi
seversem ölümüne severim! güldüm sana hınzırca
farkındaydım
kızıl bir nutfe düşürmüştüm aklına
evlenmiştin...
ki ;parmakların saklanıyordu avuçlarına!
hatırlamıştın
ölmemiştin ve yaşıyordun hâlâ...

teessüfe gerek yok
hayaller büyük,küçük dünya...




sen büyüdükçe,hayaller küçülüyor işte istemsiz
''seni gördüğüme sevindim''
acı bir şarkının nakaratıymış aslında
acaba sağanağında sızdıran bir şemsiye
temize çekilirken anılar
mavi k o y u l u y o r işte hayatın gerçek fırçasında
acıtıyor keşkelere dokundukça...




ToprağınSesi