Kriminal Mektup

Bel kıvrımına çöreklenen kurtlar tenimi kemirirken
Gördüklerimden korkarsam namerdim!

Havva ana göbek bağımı kestiği gün kadın oldum.
Duvar diplerinde ayak sürüyen şeytanlar giriyor kanıma
Adı koyulmamış masallarda
Düş mahzenlerimi boşaltıyor periler
Şefkatim kucaklıyor günahın çirkin yüzünü.
Bakire yas'lar evlatlık ediniyorum,
Külleri herhangi bir bedenden koparılmış.
Tepkisiz izliyorum gençliğimin yağmalanmasını.
Her şafak vakti kesiyorum
Saçlarımla büyüyen merhametimi.
Bir tek;
Umut tiryakiliğimi koruyorum insanlardan.
Dönüp geleceğin gün,
Kudüs kadar kutsal hücrelerimde.

Gövdemde ağlayan o kadar çok yalnızlık varken
Ben uzaklaşan adımlarının arkasından
Kahkaha atıyorum
Arş cinnetimle titriyor.
Acılarımı yedi kat aklımda sınıflandırıyorum
En çokta,
Başının yokluğu vuruyor dizlerimden.
Çocukluğumda ellerime koyulan kına kokusunun yerini
Toprak kokusu aldı.
Ve en kötüsü sevgilim,
Dudağımdaki ruj bu ayıbımı örtmüyor artık.

Duy bayım!
Kader deyip alnında taşıdığın şey
Aşk'ının namus lekesi.

Kasığımdaki sevişmeler mülteci
Sevinçlerim iki eksik, bir fazla
Heyecanlarım, omuzumdaki öpüşünün bıraktığı
Enkazın altında gömülü.
Yastığımın altında sakladığım cüzzamlı vefalar
Gönderemediğim mektupların gardiyanı.
Ve,
Küstah bilgelerin
Ham kehanetleri kadar ucuz
Ceset pazarlarındaki nedamet!
Ama öyle ya,
Hayata sızlanmak nankörlük,
Gözyaşlarımızı insanlara göstermek bize haram!

Çünkü biz,
Tercihlerimizi tecrübe edip,
Çekilmiştik sırçadan köşkümüze.