Küçük Bir Çocuk Ağlıyor

Küçük bir çocuk ağlıyor
duyuyor musunuz?

Basamakları tökezleyerek çıkıyor
Oturdu nefes alamadığı yerde
Hıçkıra hıçkıra ağladı
Taşıdığı yük omuzlarında bir dağ olmuş /ağaç gibi boy veriyor.

Mırıldanıyor geleceğe dair umudu kalmadığını/dört parmağını gösteriyor
Dört parmağımın ezikliğin de konaklıyorum/burası mapus damı
Tutukluyum bir suçlu gibi/iç çeke çeke haykırıyor.

Geç kalmış hayata,geç kalmış yaşamaya
Aslında hepimiz çocuktuk /Minicik parmaklarımız vardı
Sürüklendik,sürükledi hayat bizi en cehennemi sıcağına.

Döndü arkasını hayata
Sanki;
Küsmüş
Sanki;
Bir el uzansın istiyor omzuna
Çaresizliğine yenilmiş çocuk,bir teselli arar gibi karıştırıyor takvim yapraklarını .
Birden hırçınlaştı
Yırttı takvim yapraklarını,soramadım neden yırttığını/yaklaşamadım.

Bir çocuğun yüreğine sahip çıkamadık/çıkamadım.

Hangi yöne dönsem hep bir çocuk ağlıyor/görmesem sesi kulağımda
Suçlusu benim belki de /kim bilir/siz de olabilirsiniz
Aslında umutsuzlukları demlemeli/çay misali yudumlamalıyız.

Aç kalmış sanki/sevgi olsa kucaklayacak gibi bakıyor etrafına
Yazık!
Gören olmuyor benden başka,bense sadece izliyorum.
Dokunuşlarım fayda etmiyor/değdiğinde ellerim;Yaralanıyor küçük yürek
Kanayan yaraları saramıyorum
Tesellisi yok! yürek senin olunca.

Şimdi!
Daha çok anlıyorum küçük çocuğu
Ve
Utanıyorum
Kirli bedenimden
Kirli ellerimden
Kirli gözlerimden
Yürek yırtıklarımdan süzülüyor yaşlar/faydasız
Katilim ben
Küçük çocuğun yüreğini çaldıran katil.

Bakmayın öyle
Siz ne kadar masumsunuz ki?