Küçük Gelinler

Mutluydu bir zamanlar, dünyadan hiç habersiz
Kız çocukların yoksa, haklarımı geçersiz
Bir insanın yaşamı, olmamalı değersiz
Dillerde teranedir, vah zavallı kadersiz
Bırakmayın çaresiz, böylesine bizi siz


Okuldan alınarak, düğün dernek kuruldu
Çocuk gelini gören, her bir yürek burkuldu
Titreyen dudaklardan, son bir çığlık duyuldu
İsyan bile edemez, o zavallı bir kuldu
Bırakmayın çaresiz, böylesine bizi siz


Kara yazgısı gibi, çelgisini gerdiler
Her acıya katlansın diye öğüt verdiler
Anne, bacı, teyzesi yatağını serdiler
Onlar dünkü çocuğu kadın gibi gördüler
Bırakmayın çaresiz, böylesine bizi siz


Ne yazık ki genç yaşta, kalmadı hiç güveni
Ailesi neden hiç, göstermedi özeni
Değiştirseydi onlar, bu kokuşmuş düzeni
Hiç kimse ezemezdi, okuyanı yazanı
Bırakmayın çaresiz, böylesine bizi siz


Daha dün kendisiydi, annenin kucağında
Anne oldu küçük kız, şu ergenlik çağında
Çekiyordu eziyet, kocanın otağında
Kanı bile donmuştu, yanmayan ocağında
Bırakmayın çaresiz, böylesine bizi siz.


Mecburdu dönecekti, anasının yanına
Töre denen cehalet giremezdi kanına
Acırlardı belki de, kıymazlardı canına
Babanın sevgisiyle,gülümserdi yarına
Bırakmayın çaresiz, böylesine bizi siz


Kapanmıştı kapılar, yüzüne birer birer
Gelinlikle çıkanlar, kefenle geri girer
Bilmiyordu hayatı, nerede sona erer
Yaşama veda etti, sağular neye yarar
Bırakmayın çaresiz, böylesine bizi siz