Küçük Kırmızı Balık

Kırmızı küçük bir balıktı o
Kırılgandı
Dokunsam sanki
Koparsı kanatları
Kırgın bir muhabbet kuşuydu o
Kalbi öyle hızlı atarsı
Çünkü korkardı
Sevilmemişti yüreği
Ağlardı
Ağlarında kaderin
On yedi kurşun yemişti
On yedi yara derin
Kendine söz vermişti
Beyazı olacaktı O'nu sevenin
Ay kırıldı defalarca göğünde
Ama o ayların annesiydi
Kırılsa da merhemi kendisiydi
Yağmur gibi merhametle sevdi yine
Mangal gibi yüreğiyle
Candı o cana can katandı
Uzattım elimi tuttu
Öyle yakın öyle içten
Öyle güzel bakıyordu ki
Zaman durdu
An oydu
Şiirdi dili
Yüzü umuttu
Ay yeniden doğdu O'nun sinesinden
Güneş gözlerinden
Ve merhamet
Merhamet ellerinden
Küçük kırmızı bir balık o
Ama korkutmaz O'nu hiç bir yük
Çünkü sevgisi denizden
Yüreği okyanustan büyük
Koca bir mercan adası olmak istedim
Girsin sineme saklansın dedim
Ah o kahrolası dilim
Ah kıskanç kalbim
Dikenleri battı yosunlarımın
Canını nasıl da yaktım
Küçük kırmızı balık
İnan ki ben ilaçtım
Yüreğini bilmezmiş gibi
Bir yara da ben açtım
Beni affet
Akvaryumda değil oktanusta mutlusun
Seni okyanusta sevdim
Ne olur sen de sevmeye devam et