Kudret-i İlahiden

Yine kirişi kırdı hasret
Bahar geliyor derken vuslata
Acıma duygusu yok
Katırlığım tuttu sanki başladım inada
Tutuklu kaldım mevsimde

Dağlarıma duman düşer benim
Hep başkasında yaşamın dümeni
Biz sanki kiralık bir gemi
Sabrım tüketirken bir tabaka tütün
Gocunma aslanım
Şiirdir mısradır serbesttir senin türkün

Hay ben senin ...?
Dur yazma şair bir huylanan olur
Mısraları alır üzerine
Ben böyle insanlığın tüküreyim eserine

Bırak sal eşeğini çayıra...
Koyma gelse de koyma ahıra
İtibarın olsun
Olsun artık katıra...

Ne zamanı ayır
Nede zamana yenil
Varsın anlamasın seni okuma bilmez dingil
Sen aksını sapma merkezden
Gelene ağam derler buralarda ve-lakin paşadır giden...

Üretim yeridir bacası tüten
Alevler çıkar
Yakar etrafı feryada
Eğer sen cümleleri doğru tüketirsen

Hay anasını sattığımın dünyası
Değer verdiklerimiz de
Vermediklerimiz de
Bir bir gidiyor
Terk ediyor memleketten
İnanma melemelerine
Farkları olmaz onların çakal ile tilkiden...

Ulan yine dayandık sona
Yine kopamadık içimizdeki namussuz sevgiden
Heyhat ne bilsinler
Sevgimiz kudret-i İlahiden...