Küfür

Korkuluklar el sallıyor
Sabahın soğuğunda
Bağ bahçe çiy içinde
Küfürlerle uyandım bu sabah

Kefenimi giydim
Kepenklerini açtım hapishanemin
Sigaranın izmaritini çekiştirirken
Daha yeni uyanabildim

Sabrımı yerinden oynattı
Malum kedi
Kırdı yine kendine ait camları
Ben uyandım ana avrat söverek

Onun kadar bencilini görmedim
Umursama duygusunu aldırmış olmalı
Kömür karası gözleri geldi aklıma
Kinle sevgiyi karıştırır oldum

Uçaklara el sallıyorum
Gökte yıldızları göremiyorum
Şu şehir hayatının Allah belasını versin
Bu sabah uyandım ezan vakti sövdüm de sövdüm

Kukla oldum bir insanın elinde
Gel diyor gidiyorum dur diyor
Yakıyorum tüm kırmızı ışıkları
Trafik lambalarının da Tanrı cezasını versin

Dün gece mutluydum
Gülümseyip uyudum belki
Rüyaların da canı cehenneme
Kafa tasımın içindekinin de

Ruhsuz korkuluklar bile senden anlayışlı
Dümdüz duruyorlar en azından
Senin ne sağın belli ne solun
Küfür etmemek elde değil bu sabah

İşin özü dostlar bir güzele tutuldum
Allah yokluğunu göstermesin!