Küfür Gibi
zaman'a asılmış
küfür gibi bir şiirim ben
üzerimden hayat geçer
içimden aşk...
-geçerim kendimden-
kim okusa / yüzü kızarır
ezberinden
sesime ses bulunmaz
geçerler benden
öksüz kalır sesim
şiir olur sessizliğim
sessiz şiirler gibi
silinirim kendiliğimden
geçerken
-ben-
hiçliğin karanlık dehlizlerinden
"Küfür"den ziyade kahır gibi algıladım şiiri. Anlatımı etkin. Sesi de yerinde.
Kutluyorum.
Hepimiz mechulin içinden gelip geçeriz.Belkide iz bırakmadan.Zamandan kayıp gitmek tüm canlılara mahsus özellik.Yanlız bunu hatırlamak istemeyiz.Siz şiirle hatırlattınız.Yüreğinize sağlık.Sevgiler.😙😙😙😙
yüreğine sağlık yüreğinde var olsun saygılarımla.