Küfürlerim

adını tükürüyorum...

sabahın dördü...
kusacağım kanla karışık
öyle iğrençsin ki içimde
sanki kokuşmuş bir balık...

önce küfürlerim geliyor ağzıma
anan,bacın,soyun,sülalen...
ip gibi diziyorum, nüfus kalabalık
ağzıma kadar dolmuşum
dilim bütün küfürlere alışık...

adını tükürüyorum...
ertesi sabah olmuş...
ön takıları bitmek bilmeyen adını !

"bir zamanlar sevdim" dediğim...
kadını tükürüyorum !



(Yorgun Eylül Düşleri)