Kül Mavisi

Orada yaşadılar,biz burada.

Kar karanlığın buğusunda ıslak şehir ve
Bir dağın çarpıklığında koyu koyu damlalar

Dalgalara düşen duvarların sırtını sıvazlıyorum
Ansızın ölü resimleri/
Mavi çocukları..

Dünya gürültülü yağmur
Akıyor sırtımdan yarım bakışlı hayaller
-vakti gelince biz değil miyiz ölen -
Ağır pencerelerin yollara indiği karanlıkta
Parçasıyız uyuyanların,uyanıverenlerin ve göçenlerin..
Ki,yalnızlığın trenlerinde kanadı kırık kuşlar


Mevsim susuz
Ağzımın kıyısında kayboluşların sisi
Gözlerim yaşlı bir kadın
Gözlerim baktıkça uzayan çocuk hüznü
Yangın bestesi sabahın sesinde
En kuytu dualar
Mum gibi sönen ışıkların dar odalarında
Dilsiz şehir zihnim
Dağlanarak büyüyen acıya yürüyorum
Bir siyah sükutta uçan duvarlar,hüzünlü resimler/
Kan kırmızı ellerimde yurdundan ayrılanlar
Bugün de üşüyor
Bir kitabın ön sözünde serçeler



Dinmeyen boşlukların uçurumunda ölüme değen korkular
Çok soğuk
Kül mavisi kervanların yaşlı dallarında
İşte orada
Gidenle ve yitenle

Üşüyorum

....